Co z tym ThrowNGo?

Konkurencja UpDog - ThrowNGo należy do rodziny zawodów minidystansowych, podobnie jak Toss & Fetch USDDN, Toss & Catch AWI czy Distance/Accuracy Skyhoundz.

Zgodnie z myślą przewodnią UpDog, konkurencja ma być prosta dla początkujących i wymagająca dla zaawansowanych. Paradoks? Niekoniecznie. Innymi słowy, dajemy możliwość zdobycia "łatwych" punktów osobom, które wchodzą w świat dogfrisbee, ale teamy, które chcą w tej konkurencji brylować, muszą naprawdę prezentować wysoki poziom wyszkolenia, znaleźć strategię dostosowaną do możliwości swoich i psa, pomyśleć w końcówce jak dodatkowo powiększyć swój dorobek punktowy.

Do rzeczy.

Mamy 60 sekund - to pierwsza nowość. Liczą się wszystkie rzuty i chwyty - to nowość nr 2.

Można używać rollerów! To nowość nr 3. Można używać dwóch dysków! To nowość nr 4.

Początek tradycyjny, ustawiamy siebie i psa przed linią startu i czekamy na odliczanie.

Rozpoczynamy rzucanie, każdy udany chwyt dysku w powietrzu lub rollera jest punktowany. Strefy są dziesięciojardowe, poszczególne linie wyznacza się odpowiednio 10, 20, 30 40 i 50 jardów od linii startu, to się nie zmieniło.

Oto siatka pola startowego i punktacja przy założeniu, że rzucamy z prawej strony (możemy wybrać kierunek). Rysunek pochodzi z karty ocen.

Pole ma szerokość 20 jardów, strefa podwojonej punktacji to 10 jardów - jest dość szeroka.

Chwyty poza obrębem pola nie bedą punktowane - uwaga, tutaj jest bardzo ważna zmiana - nie zostaną zaliczone chwyty poza linią 50 jardów.

Więcej w regulaminie KLIK! , a teraz kilka spostrzeżeń.

Jak sięgnąć po najłatwiejsze punkty?

Pięć punktów bonusowych dostaniecie, gdy w chwili zakończenia odliczania czasu Ty, pies i obydwa dyski znajdziecie się przed linią startu.

Jak sięgnąć wyżej, mimo iż..

.nie potrafisz jeszcze dobrze rzucać?

..Twój pies nie chwyta dysków w locie?

...nie jesteś w stanie rzucić dalej niż 20 jardów?

....masz małego psa, który nie dogania dalekich rzutów?

.....masz psa juniora lub weterana, dla którego dalekie aportowanie nie jest jeszcze lub już wskazane?

Możesz używać rollerów lub tradycyjnych rzutów w powietrze, ale przede wszystkim jednak, za chwyty w bliskich strefach +10 oraz +20 jardów otrzymacie bardzo ‘solidne’ punkty, a jeśli przyspieszysz aportowanie, możesz do tych bliskich stref rzucić naprawdę wiele razy!

Pamiętaj też o “darmowych” bonusowych punktach na koniec - rzucając do bliższych stref łatwiej Ci zaplanować czas, by znaleźć się z psem i dyskami w odpowiednim miejscu.

Jeśli dobrze przemyślisz występ i zachowasz zimną krew możesz “dobrać się do skóry” nawet utytułowanym zawodnikom!

A jak sięgnąć najwyżej, wszakże..

.jesteś ambitnym, wysokiej klasy dogfrisbiarzem,

..rzucasz świetnie, idealnie kontrolujesz dystans, kierunek, wysokość,

...masz “wszystko łapiącego psa”,

....Twój pies błyskawicznie aportuje, oddaje dyski,

.....a Twoje doświadczenie pozwala realizować obraną strategię?

Dla Ciebie są strefy +30 i +40. Zastanów się co wybrać, czy lepiej jest rzucać za linię 40 jardów (wyżej punktowana strefa, ale mniej chwytów, większe prawdopodobieństwo “zejścia” dysku w boczny, niżej punktowany korytarz, przy podmuchu lub odbiciu dysku przez psa grozi przekroczeniem linii 50 jardów), czy może tuż za linię 30 jardów (niżej punktowana strefa, ale szansa na więcej chwytów, mniejsza jest groźba chwytu w bocznych, niżej punktowanych korytarzach, a w razie “przestrzelenia” ciągle jest szansa na chwyt w strefie +40). Zdania są podzielone. A wisienka na torcie? Zaplanuj końcówkę tak, by "zaliczyć" ostatni chwyt w dobrej strefie, a jednocześnie nie stracić bonusu. Łamigłówka dla strategów!

Do zobaczenia na polu startowym i niech się Wam wiedzie!